මේ වේලාවේ අවන්ත ව හමුවී අවන්ත නිර්දෝෂි බව ඔප්පු වීමත් සමඟ ඔහු ඔහු ගැනම ලැජ්ජාවෙන් මෙන් දෙව්මිට මුහුණ දීමට නොහැකිව නිවසට පැමිණෙන ආනන්ද, දෙව්මි දෙස අමුතුවට මෙන් බලද්දී දෙව්මි කලබලයෙන් මෙන් කුමක්ද වුයේ කියා ඔහුගෙන් විමසද්දී අවන්ත කියා තිබෙන දේවල් ඇත්ත බවත් මේනක ගැහැණියෙක්ව අවන්ත කිවා වගේම උසිගන්වා ඇති තමයි එවා ඇත්තේ කියාත් පවසද්දී දෙව්මිගේ හිතේ තිබුණු බය අඩු වී ඇය මුල සිටම ඔහුට ඒ ගැන කියු බවත් අවන්ත නිර් දෝෂි කියා ඇය හොඳින්ම දැන සිටි බවත් දෙව්මි පවසද්දී ඔහු මේනකව ඉතුරු කරන්නේ නැති බවත් ඔහු මෙය ලෙහෙසියෙන් අත්හරින්නේ නැති බවත් කේන්තියෙන් පවසද්දී යළි යළිත් මේනක සමඟින් මෙසේ පැටලී වැඩක් නැති බවත් ඔවුන් දැන් වෙද්දී ඇත්ත දන්නවනේ කියාත් දෙව්මි පවසද්දී ඔහුට එසේ කරන්නට බැරි බවත් මේනක නිසා ඇයට සහ අවන්තට සිදු වු දේට මේනක සම්පුර්ණයෙන් වගකිව යුතු බවත් ආනන්ද පවසනවා. ඉනපසු දෙව්මි සිනාසෙමින් ඔවුන්ට එසේ පාඩුවක් වුනේ නැති බවත් ඔවුන්ට ඔවුන්ව නැති වුයේ නැති බවත් කියද්දී ඒ කෙසේ වෙතත් ඔවුන් දෙදෙනා වෙන කෙනෙකුව කසාද බැන්දා නම් කියාත් ආනන්ද පවසද්දී දෙව්මි සිනාසෙමින් නමුත් එසේ වුයේ නැහැනේ කියා ඇය පවසනවා.
මේ වේලාවේ දෙව්මිට සහ අවන්තට සිදු කළ ආසාධාරණය ගැන කෝපයෙන් සිටින ආනන්ද මේනක හමුවන්නට ගොස් ඔහුට කතා කරමින් මේනක ඔහුව ගනන් නොගෙන සිටීමත් සමඟ ආනන්ද තවත් කෝපයට පත් වෙමින් අවන්ත සහ දෙව්මි යාළු වෙලා කසාද බදින්න සිටියා කියා ඔහු දන්නවා නේද කියාත් කොහේවත් සිටින ගැහැණියෙක්ව ඔවුන් අතරට ඒවා ඒ සිටින්නේ අවන්තගේ ගැනි කියා අවන්තට ඒ ගෑනිගෙන් ළමයෙකුත් ඉන්නවා කියා අහිංසක ළමයි දෙන්නෙක් ජිවිතේ අවුල් කරන එක හරි කියාද ඔහු සිතන්නේ කියා අසමින් මේනකට බැන වදිද්දි මේනක කිසිවක් නොදන්නා ගානට ආනන්දට කින්ඩි හිනාවක් දමමින් ඔහුට ඕනේ නම් දෙව්මිව අවන්තට කසාද බන්ඳලා දෙන්න කියාත් ඔහුට එය ප්‍රශ්නයක් නොවන බවත් නමුත් ඔහු කියු දේ ඇත්ත බවත් කියනවාත් සමඟම ආනන්ද යළි කෝපයට පත්වී මේනකට පහර දෙනවා. ඒ අවස්ථාවේ එතැන සිටි ධනුක ආනන්දව නවත්වමින් ඔහුව එම රණ්ඩුවෙන් මුදවාගෙන නිවසට රැගෙන යනවා.